Η μελέτη «αναβάθμισης» του Πάρκου Γεωργιάδη προβλέπει επέμβαση σε περίπου 180 υφιστάμενα δέντρα και δεκάδες θάμνους, εκ των οποίων:
- περίπου 15 ξερά δέντρα κόβονται ή εκριζώνονται,
- περίπου 90 δέντρα είναι ασαφές αν κόβονται εντελώς ή αν κλαδεύονται,
- για όσα δέντρα τελικά δεν πρόκειται να κοπούν, δε διευκρινίζεται πόσο βαθύ/αυστηρό κλάδεμα θα εφαρμοστεί,
- 50m γηρασμένων ή κατεστραμμένων θάμνων κόβονται και εκριζώνονται,
- 100 μικροί θάμνοι αγγελικής με ύψος έως 1,5m εκριζώνονται,
- 10 θάμνοι με ύψος > 1,5m κόβονται και εκριζώνονται (Πιτόσπορο, Βιβούρνο, Κάσσια).
Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από τα Τεύχη Δημοπράτησης του έργου που είναι διαθέσιμα στο site του Δήμου Ηρακλείου (link), όπως τα έχουν επεξεργαστεί “Οι Φυλές του Πάρκου”.
Πιο συγκεκριμένα, η περιγραφή των παραπάνω εργασιών πρασίνου έχει ως εξής (βλ. pdf «ΠΡΟΜΕΤΡΗΣΗ ΠΡΑΣΙΝΟΥ», σελ. 6-8):
- Τιμολόγιο 110: ΣΤ4.1.1 Διαμόρφωση κόμης δέντρου ύψους μέχρι 4m
(για 58 υφιστάμενα δέντρα: 8 Μουριές, 24 Κουτσουπιές, 8 Σοφόρες, 18 Πεύκα)
- Τιμολόγιο 111: ΣΤ4.1.2 Ανανέωση κόμης δέντρου ύψους μέχρι 4m
(5 υφιστάμενες δμασκηνιές)
- Τιμολόγιο 112: ΣΤ4.1.3 Κοπή ή/και εκρίζωση δένδρων ύψους μέχρι 4m
(13 υφιστάμενα ξερά δέντρα: 3 Δουράντες, 2 Ροβίνιες, 2 Δάφνες, 2 Πλάτανοι, 1 Βραχυχίτωνας, 1 Ακακία, 1 Μουριά, 1 Μπαουχίνια)
- Τιμολόγιο 113: ΣΤ4.2.1 Ανανέωση κόμης ή κοπή δένδρων ύψους από 4 μέχρι 8m
(1 υφιστάμενος ξερός Πλάτανος)
- Τιμολόγιο 114: ΣΤ4.2.2 Διαμόρφωση κόμης δέντρων ύψους από 4m μέχρι 8m
(υφιστάμενα δέντρα: 5 Σχίνοι, 5 Κερλετάριες)
- Τιμολόγιο 115: Ανανέωση κόμης ή κοπή μεγάλων δένδρων ύψους 8 – 12 m
(υφιστάμενα δέντρα του πάρκου 56 Καζουαρίνες, 1 Πλάτανος)
- Τιμολόγιο 116: Ανανέωση κόμης ή κοπή μεγάλων δένδρων, ύψους 12 -16 m
(36 υφιστάμενοι Φίκοι)
- Τιμολόγιο 117: ΣΤ4.4.1 Κλάδεμα φοινίκων ύψους κορμού έως 2,5 m
(υφιστάμενα δέντρα: 4 Ουανσεκτόνιες, 2 Χαμαίρωπες)
- Τιμολόγιο 118: ΣΤ4.5.1 Ανανέωση – διαμόρφωση κόμης παλαιών αναπτυγμένων θάμνων, ύψους μέχρι 1,70 m
(50 υφιστάμενοι θάμνοι του πάρκου: Αγγελικές, Ράμνοι, Βιβούρνο, Κάσσια)
- Τιμολόγιο 119: ΣΤ4.5.2 Ανανέωση κόμης παλαιών αναπτυγμένων θάμνων, ύψους πάνω από 1,70 m
(20 υφιστάμενοι θάμνοι του πάρκου: Δουράντα, Μπουκαμβίλια, Ροδιά, Πικροδάφνη)
- Τιμολόγιο 120: ΣΤ4.5.3 Διαμόρφωση κόμης παλαιών αναπτυγμένων θάμνων, ύψους πάνω από 1,70m
(30 υφιστάμενοι θάμνοι του πάρκου: Ιβύσκος, Μηδική)
- Τιμολόγιο 142 – Εκρίζωση μεγάλων δένδρων περιμέτρου κορμού έως 0,30 m, για τα υφιστάμενα ξερά δέντρα του πάρκου Δουράντα, Δάφνη, Βραχυχίτωνας, Ακακία, Μπαουχίνια (τεμάχια 10)
- Τιμολόγιο 143 – Εκρίζωση μεγάλων δένδρων περιμέτρου κορμού από 0,61 μέχρι 0,90 m, για τα υφιστάμενα ξερά δέντρα του πάρκου Ροβίνια, Μουριά (τεμάχια 3)
- Τιμολόγιο 144 – Εκρίζωση μεγάλων δένδρων περιμέτρου κορμού από 0,91 μέχρι 1,20 m
(πλάτανος ξερός – τεμάχια 2)
Χωρίς να διευκρινίζει ποια είναι αυτά, η μελέτη προβλέπει ότι τα δέντρα που δεν θα κοπούν θα κλαδευτούν σύμφωνα με «τη φυτοτεχνική μελέτη και την ΕΤΕΠ 10-06-04-01» (βλ. pdf «ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ ΠΡΑΣΙΝΟΥ 2017», σελ. 21-22).
Φυτοτεχνική μελέτη για το υπόψη έργο δεν βρήκαμε πουθενά στα αρχεία που ήταν ανεβασμένα στο site του Δήμου. Αν υπήρχε αυτή η μελέτη, θα έπρεπε να περιλαμβάνει σαφή αναφορά στο είδος κλαδέματος που θα εφαρμοστεί ξεχωριστά στο κάθε δέντρο στο οποίο γίνεται επέμβαση. H δε Εθνική Τεχνική Περιγραφή (ΕΤΕΠ) στην οποία παραπέμπει η μελέτη (link) δίνει λεπτομερείς πρακτικές οδηγίες για το πως πρέπει να εφαρμόζονται τα διαφορετικά είδη κλαδέματος, από το πιο βαθύ κλάδεμα ανανέωσης μέχρι το πιο ελαφρύ.
Υπάρχει λοιπόν φυτοτεχνική μελέτη και αν ναι, τι προβλέπει για κάθε ένα από τα περίπου 180 δέντρα στα οποία γίνεται επέμβαση;
Ποιός και με ποιο κριτήριο αποφασίζει ποια δέντρα παραμένουν και ποια κόβονται ή εκριζώνονται;
Ακόμα και για τα δέντρα που δεν θα κοπούν πάντως, θεωρούμε εξαιρετικά δύσκολο να διασφαλιστεί το είδος κλαδέματος (βαρύ, μέτριο ή ελαφρύ) που θα εφαρμοστεί, δεδομένου ότι:
- η καταγραφή των υφιστάμενων δέντρων (βλ. αρχείο pdf «ΣΧΕΔΙΟ Π1 υπάρχοντα δέντρα») έχει γίνει με το χέρι πάνω σε ένα σχέδιο κάτοψης του πάρκου και όχι με χρήση οργάνου και ως εκ τούτου οι θέσεις των υφιστάμενων δέντρων δεν είναι αποτυπωμένες με σαφήνεια,
- στο πάρκο υπάρχουν περίπου 350 δέντρα, πολλά από αυτά του ίδιου είδους και σε γειτονικές μάλιστα θέσεις, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο δύσκολο το να εντοπιστούν ξεχωριστά και να διασφαλιστεί ποιο δέντρο θα κλαδευτεί και πόσο,
- για να εκτελεστούν σωστά οι προτεινόμενες εργασίες πρασίνου απαιτείται αυστηρή και χρονοβόρα επίβλεψη, μιας και αφορούν κλάδεμα δεκάδων υφιστάμενων δέντρων και θάμνων του πάρκου με πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ανάγκες,
- σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων των εργαζομένων στο τμήμα Πρασίνου του Δήμου, η εν λόγω υπηρεσία είναι υποστελεχωμένη και δεν επαρκεί ούτε για να καλύψει τις τακτικές ανάγκες συντήρησης του πρασίνου του Δήμου Ηρακλείου, πόσο μάλλον να επιβλέψει τις πρακτικές κλαδέματος του εργολάβου που θα αναλάβει να «αναβαθμίσει» το πάρκο,
- η μέχρι στιγμής εμπειρία που έχουμε αποκομίσει ως κάτοικοι του Ηρακλείου είναι το επιζήμιο αυστηρό κλάδεμα των μεγάλων δέντρων της πόλης σε αραιά χρονικά διαστήματα από την Υπηρεσία Πρασίνου και τους εργολάβους της, ως επί το πλείστον απουσία γεωπόνου, αντί για το ελαφρύ και συχνό κλάδεμα που είναι τεχνικά σωστό.
Η καχυποψία μας για το αν τελικά οι επεμβάσεις σε υφιστάμενα δέντρα και θάμνους του πάρκου περιοριστούν -έστω- σε αυτά που αναφέρονται στη μελέτη, έχει ενισχυθεί από τον τρόπο με τον οποίο ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων Γιάννης Αναστασάκης επικοινωνεί δημοσίως τόσο το πρόσφατο θέμα των δέντρων που κόπηκαν αυθαίρετα από τον εργολάβο που έχει αναλάβει τη διαμόρφωση Δικαιοσύνης-Ίδης-Καλοκαιρινού, όσο και τη μελέτη για το Πάρκο Γεωργιάδη.
Ο αντιδήμαρχος επικαλείται άρθρο της μελέτης αναβάθμισης Δικαιοσύνης-Ίδης-Καλοκαιρινού, το οποίο αναφέρεται σε χωματουργικές εργασίες και όχι εργασίες πρασίνου, για να δικαιολογήσει την κοπή των δέντρων στην οδό Ίδης: (βλ. 43:16).
Πιο συγκεκριμένα, γίνεται αναφορά στο Άρθρο ΟΔΟ Β\Α01 Εκσκαφή χαλαρών εδαφών (βλ. αρχείο pdf «ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ», σελ. 12), στο οποίο διαβάζουμε ότι στην τιμή των εκσκαφών περιλαμβάνονται εντός των άλλων και εργασίες όπως «η εκρίζωση, η κοπή και η απομάκρυνση θάμνων και δένδρων οποιασδήποτε διαμέτρου».
Ωστόσο, στο σχέδιο «ΦΥΤΕΥΣΗ ΑΡΔΕΥΣΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ 2010» που συνοδεύει τη μελέτη (link) φαίνεται ότι παραμένουν 7 υφιστάμενα δέντρα (3 στη βόρεια πλευρά του δρόμου και 4 στη νότια), καθώς και ο ψηλός φοίνικας κοντά στη στάση του λεωφορείου στο Μεϊντάνι. Από τα 7 δέντρα έχει γλιτώσει μόνο ένα (στην έξοδο της στοάς που οδηγεί στα Λιοντάρια) και ο φοίνικας.
Αντιθέτως, στα Τεύχη Δημοπράτησης της μελέτης του Πάρκου Γεωργιάδη, εκτός από τα τιμολόγια που περιγράφουν με σαφήνεια κοπή ή/και εκρίζωση δέντρων, υπάρχουν 2 παρόμοια άρθρα για χωματουργικές εργασίες προετοιμασίας των χώρων για την εγκατάσταση των νέων φυτών, τα οποία σύμφωνα με τον Κο Αναστασάκη επιδέχονται ποικίλες ερμηνείες:
- Τιμολόγιο Πρασίνου (σελ. 9) – Άρθρο Τιμολογίου 54 – Α2 Εκσκαφή σε έδαφος γαιώδες – ημιβραχώδες: «στην τιμή μονάδας περιλαμβάνονται (…) εκθάμνωση, κοπή, εκρίζωση και απομάκρυνση δένδρων, ανεξαρτήτως περιμέτρου κορμού, σε οποιαδήποτε απόσταση»
- Τιμολόγιο Πρασίνου (σελ. 9) – Άρθρο Τιμολογίου 55 – Α3 Εκσκαφή θεμελίων τεχνικών έργων ή τάφρων σε οποιοδήποτε έδαφος: «στην τιμή μονάδας περιλαμβάνονται (…) η κοπή, εκρίζωση και απομάκρυνση δένδρων οποιασδήποτε περιμέτρου στην θέση του ορύγματος»
Αν λοιπόν στην περίπτωση του έργου Δικαιοσύνης-Ίδης-Καλοκαιρινού στον προϋπολογισμό του οποίου και συγκεκριμένα στην Κατηγορία 2 που αφορά τις εργασίες πρασίνου, δεν περιλαμβάνεται άρθρο που να αναφέρει κοπή ή εκρίζωση δέντρων (βλ. αρχείο pdf «ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ», σελ. 5-6), τι να υποθέσουμε ότι θα συμβεί στο Πάρκο γεωργιάδη;
Δύο ακόμα επίμαχα σημεία της μελέτης που θα μπορούσαν -σύμφωνα πάντα με τη λογική του αντιδημάρχου- να δικαιολογήσουν εκ των υστέρων κοπή δέντρων του Πάρκου Γεωργιάδη είναι τα εξής:
- ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΣΙΝΟΥ (σελ. 5): για τη «φύτευση φυτών ή εγκατάσταση χλοοτάπητα»: προβλέπεται «απομάκρυνση αδρανών υλικών (μπάζα, χαλίκια), πιθανών σωρών από υπέδαφος καθώς και υπολειμμάτων δέντρων ή ριζών»
- ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ (σελ. 2): για την «αναβάθμιση των χώρων κυκλοφορίας του πάρκου» προβλέπεται ότι «…οι χωμάτινες επιφάνειες καθαρίζονται, εξυγιαίνονται (από πέτρες, ρίζες δένδρων, ανωμαλίες, κ.λ.π.)…»
Σε αυτά έρχεται να προστεθεί άλλο ένα σημείο της μελέτης για το Πάρκο Γεωργιάδη που αφορά οικοδομικές αυτή τη φορά εργασίες: όπως αναφέρεται στο pdf «ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ» (σελ. 2), ένας από τους στόχους του προτεινόμενου έργου είναι και η «Ανάδειξη του ενετικού τείχους, με καθαρισμό της υπάρχουσας βλάστησης…», χωρίς καμία όμως περαιτέρω επεξήγηση του ποια βλάστηση εννοείται, αυτή που βρίσκεται ανάμεσα στις πέτρες του τείχους, που όντως πρέπει να απομακρυνθεί για την προστασία του, ή γενικότερα η βλάστηση παράλληλα με και σε απόσταση κάποιων μέτρων από αυτό, ώστε να καταστεί ορατό από παντού;
Τελικά τι ισχύει; Τα όσα αναγράφονται στη μελέτη και στα συνοδευτικά της έντυπα και σχέδια, ή οι επαναλαμβανόμενες κατηγορηματικές δηλώσεις του αντιδημάρχου ότι δεν θα κοπεί ούτε ένα δέντρο;
Τι θα προστεθεί στα υφιστάμενα παρτέρια και στο πρανές ΝΔ προς το πάρκινγκ:
- ~17.000 χαμηλά φυτά – 165 διαφορετικά έιδη (θάμνοι, αρωματικά, καλλωπιστικά κλπ)
- 42 δέντρα (Αβοκάντο 2, Γιακαράντα 2, Δαμασκηνιά 6, Λαγκουνάρια 5, Λικιδάμβαρη 2, Μελιά 3, Πεύκο 10), χωρίς όμως να διευκρινίζεται το μέγεθος/ύψος τους
- χλοοτάπητας στο κεντρικό παρτέρι (~700m2)
Αν διαιρέσει κανείς τον αριθμό των φυτών που θα προστεθούν με το εμβαδό των υφιστάμενων παρτεριών του πάρκου που δείχνει το σχέδιο ότι θα φυτευθούν, προκύπτει μια αναλογία περίπου 2,5 φυτών ανά τετραγωνικό μέτρο.
Ένας κακοπροαίρετος αναγνώστης της μελέτης θα σχολίαζε την προδιαγραφή τόσων πολλών φυτών σε τόσο μικρό χώρο σαν προσπάθεια για «φούσκωμα» του προϋπολογισμού του έργου (κάποιος θα πληρωθεί αδρά για να προμηθεύσει όλα αυτά τα φυτά…), αλλά εμείς θα σταθούμε στο τεχνικό κομμάτι.
Το υπερβολικά μεγάλο νούμερο νέων χαμηλών φυτών και οι πυκνές φυτεύσεις που επιβάλλονται για να χωρέσουν στα παρτέρια, επιτυγχάνουν μεν άμεσα οπτικά αποτελέσματα, επιδεικνύουν «έργο» από πλευράς Δήμου και κερδίζουν τις εντυπώσεις με μια πρώτη ματιά, αλλά παράλληλα δημιουργούν προβληματισμό.
Δεδομένου ότι ο εργολάβος είναι υπεύθυνος για τη διατήρηση του πάρκου σε καλή κατάσταση για 15 μήνες από τη στιγμή που το έργο είναι έτοιμο (Άρθρο 3.21: Χρόνος Εγγύησης και υποχρεωτικής Συντήρησης των Έργων, βλ. pdf «ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ» – σελ. 22), είναι προφανές οτι ακόμα και αν κοπούν μόνο τα περίπου 15 ξερά δέντρα που προαναφέρθηκαν, θα γίνει αυστηρό κλάδεμα σε όλα τα υπόλοιπα για να δημιουργηθούν συνθήκες -τουλάχιστον- ημισκίασης και να επιβιώσουν τα χιλιάδες χαμηλά φυτά ανάμεσα τους, τουλάχιστον μέχρι να παραδοθεί και επίσημα το έργο και να εξοφληθεί ο εργολάβος…
Είναι σαφές οτι στο πάρκο θα έχουμε ή τα ψηλά δέντρα τον παχύ ίσκιο των οποίων απολαμβάνουμε τα καλοκαίρια, ή τη χαμηλή βλάστηση που προτείνει η μελέτη και μπόλικο ήλιο… Οι δύο καταστάσεις είναι εντελώς ασύμβατες μεταξύ τους, κοινώς και τα δύο μαζί δεν γίνεται.
Δεδομένης επίσης της μη εξασφάλισης κονδυλίου για τη συντήρηση του πάρκου, τίθεται υπό σοβαρή αμφισβήτιση η βιωσιμότητα του σχεδίου σε βάθος χρόνου. Το project του Δήμου έχει ημερομηνία λήξης: ο μεγάλος αριθμός χαμηλών φυτών αυξάνει άρδην τις ανάγκες του πάρκου σε νερό, λίπασμα , φυτοπροστατευτικά προϊόντα και συντήρηση, ενώ οι πυκνές φυτεύσεις καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την πρόσβαση ανθρώπου στα παρτέρια για τις απαραίτητες εργασίες (ξεχόρτισμα, αντικατάσταση ξερών/άρρωστων φυτών, έλεγχος κατάστασης δικτύου ύδρευσης, διατήρηση χαμηλού ύψους φυτών κλπ). Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την υποστελέχωση της Υπηρεσίας Πρασίνου συνηγορούν υπέρ του ότι το πάρκο θα παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης, λίγους μήνες μετά την οριστική παραλαβή του.
Σαφές είναι επίσης ότι, ακριβώς λόγω των πυκνών φυτεύσεων που προτείνονται, 18 από τα 22 υφιστάμενα παρτέρια του πάρκου δεν θα είναι διαθέσιμα πλέον για χρήση από τους επισκέπτες του πάρκου ή για τη διοργάνωση εκδηλώσεων. Εξαίρεση αποτελούν το κεντρικό παρτέρι (Π15), αυτό της παιδικής χαράς (Π19), το παρτέρι όπου προτείνεται η εγκατάσταση 8 ξύλινων τραπεζόπαγκων (Π18), καθώς και αυτό όπου έχει προβλεφθεί τοποθέτηση κομποστοποιητών (Π21), τα οποία θα εξακολουθήσουν να είναι επισκέψιμα (βλ. pdf «ΣΧΕΔΙΟ Π2 Φύτευση-Άρδευση»).
Άλλο ένα ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι γιατί δεν ελήφθη υπόψη από τη μελετήτρια του Δήμου η διοργάνωση των πολυάριθμων εκδηλώσεων (συναυλίες, εκθέσεις, οικο-γιορτές, παιδικά δρώμενα, θεατρικές παραστάσεις κλπ) που λαμβάνουν εδώ και χρόνια χώρα στο Πάρκο Γεωργιάδη και οι οποίες έχουν συμβάλλει αποφασιστικά στο να καταστεί ιδιαίτερα δημοφιλές στην τοπική κοινωνία και να αρθεί το αρνητικό πρόσημο με το οποίο ο χώρος είχε καταγραφεί στη συνείδησή της στο παρελθόν.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
Ένα από τα σημεία της μελέτης που προβάλλεται έντονα από τη δημοτική αρχή, είναι η χρήση φιλικών στο περιβάλλον υλικών επίστρωσης που θα τοποθετηθούν στους χώρους κυκλοφορίας του πάρκου.
Πιο συγκεκριμένα, στην ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ (σελ. 2) προτείνεται ξήλωμα της υφιστάμενης ασφάλτου και του τσιμέντου και αντικατάσταση τους με:
- υδατοπερατό σκυρόδεμα στον κεντρικό δρόμο του πάρκου, στις 2 πλατείες και στο διάδρομο που τις συνδέει,
- βατές χωμάτινες επιφάνειες από σταθεροποιημένο χώμα στους υπόλοιπους διαδρόμους.
Στο ΣΧΕΔΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ Α1 όμως παρατηρούμε ότι επίστρωση με σταθεροποιημένο χώμα δεν εμφανίζεται σε καμία επιφάνεια του πάρκου, αντιθέτως όλοι οι άξονες κυκλοφορίας φαίνεται να καλύπτονται με υδατοπερατό σκυρόδεμα.
Και τα 2 προτεινόμενα υλικά διαμορφώνουν -με περιβαλλοντικούς όρους- μια κατάσταση σαφώς καλύτερη από την υφιστάμενη, αλλά τέτοιου είδους ασάφειες, δε μπορεί παρά να ενισχύουν την καχυποψία μας και την ανασφάλεια για το τι εντέλει θα συμβεί στο Πάρκο Γεωργιάδη, αν επιτρέψουμε την υλοποίηση του έργου.
Στον προϋπολογισμό του έργου που αφορά τις οικοδομικές εργασίες διαβάζουμε επίσης ότι (βλ. pdf «ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ» σελ. 3) θα εγκατασταθούν 4 μεταλλικές πτυσσόμενες μπαριέρες απαγόρευσης διέλευσης αυτοκινήτων. Το να μη μπαίνουν οχήματα στο πάρκο είναι προφανώς ζητούμενο, θα θέλαμε όμως να μάθουμε ποιος και με ποιο κριτήριο θα διαχειρίζεται τις μπάρες, πως θα ανοιγοκλείνουν για τις περιπτώσεις π.χ. προετοιμασίας εκδηλώσεων ή έκτακτης ανάγκης.
Στον -ογκώδη κατά τ’αλλα- προϋπολογισμό του έργου παρατηρήσαμε ότι δεν έχουν δεσμευτεί χρήματα για:
- συντήρηση/αναβάθμιση της παιδικής χαράς (προβλέπεται μόνο «η καθαίρεση και ανακατασκευή των περιμετρικών κρασπέδων που την οριοθετούν» – βλ. ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ σελ. 2)
- δημιουργία δεύτερης παιδικής χαράς σε άλλο παρτέρι,
- τοποθέτηση εκπαιδευτικής υποδομής για παιδιά (ξύλινες κατασκευές γύρω από δέντρα, ανάδειξη υπέργειων τμημάτων των ριζών των μεγάλων δέντρων) ΑΛΛΑ???
Η επισκεψιμότητα του πάρκου είναι καθημερινά πολύ υψηλή λόγω της συγκεκριμένης παιδικής χαράς, παρόλα αυτά, αν και οι πιο συχνοί μάλλον χρήστες του χώρου, γονείς και παιδιά δεν λήφθηκαν υπόψη από τη μελετήτρια του Δήμου.
Είμαστε σίγουροι ότι όπως προϋπολογίστηκαν π.χ. 10.000€ για την εγκατάσταση ηλιακού ρολογιού, μιας αξιόλογης, αλλά μάλλον υπερκοστολογημένης εκπαιδευτικής υποδομής, ή 8.440€ για 380m διακοσμητικής ξύλινης περίφραξης γύρω από παρτέρια και βραχόκηπους, θα μπορούσε κάλλιστα μέσα στο 1.000.000€ του συνολικού προϋπολογισμού του έργου να δεσμευτεί και ένα σεβαστό κονδύλι για τους μικρούς επισκέπτες του πάρκου που το επισκέπτονται καθημερινά.
Χρονοδιάγραμμα εργασιών – προθεσμίες εργολάβου:
Σύμφωνα με το ΑΡΘΡΟ 6.3 – Συνολική προθεσμία – Τμηματικές Προθεσμίες (βλ. «ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ», σελ. 28), ο εργολάβος έχει προθεσμία 24 μηνών από την ημέρα που θα υπογραφεί η σύμβαση για να ολοκληρώσει το έργο, ενώ οι καθυστερήσεις στα δημόσια έργα δεν είναι σπάνιο φαινόμενο.
Πουθενά δεν αναφέρεται επίσης αν το πάρκο θα είναι επισκέψιμο κατά τη διάρκεια των έργων, αν θα εκτελούνται εργασίες τμηματικά ή θα κλείσει εντελώς κλπ.
Ακόμα μια ασάφεια της μελέτης που δημιουργεί περαιτέρω ερωτήματα: θα κλείσει ολόκληρο το πάρκο για άγνωστη χρονική περίοδο μέχρι να ολοκληρωθεί το προτεινόμενο έργο, ενώ δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για τους πολυάριθμους πολίτες όλων των ηλικιών που το επισκέπτονται καθημερινά;
Ένα γενικότερο συμπέρασμα που εξάγουμε από όλα τα παραπάνω είναι ότι, ακόμα και αν εκ των υστέρων διευκρινιστούν με κάποιο τρόπο τα πολυάριθμα θολά σημεία της μελέτης και το έργο υλοποιηθεί βάσει αυτής, αν δηλαδή εφαρμοστεί και ο εργολάβος δεν πάρει «πρωτοβουλίες» όπως π.χ. στην περίπτωση της οδού Ίδης, η παρέμβαση μπορεί να μην είναι τόσο ισοπεδωτική όσο η παλαιότερη που πρότεινε τη μαζική εκρίζωση δέντρων με στόχο τη δημιουργία πάρκινγκ, αλλά σε κάθε περίπτωση η προτεινόμενη διαμόρφωση δεν θα θυμίζει τίποτα από αυτά που βλέπουμε τώρα. Το αισιόδοξο σενάριο είναι μια εικόνα παρεμφερής με αυτή του «πάρκου» Θεοτοκοπούλου και το απαισιόδοξο μια εικόνα σαν αυτή της Πλατείας Κορνάρου…
Η μελέτη και ο προϋπολογισμός της χαρακτηρίζονται από αστοχία, προκλητική θα λέγαμε για μια τσιμεντούπολη σαν το Ηράκλειο, δεδομένης μάλιστα της οικονομικής κρίσης. Η αστοχία έγκειται σε 2 επίπεδα:
- στο να δώσει λύσεις σε σοβαρά/υπαρκτά προβλήματα της πόλης (έλλειψη δέντρων – κοινόχρηστων χώρων – παιδικών χαρών) ώστε να «πιάσει τόπο» το 1.000.000€,
- στο να επιτύχει αυτό που η ίδια –υποτίθεται- ότι επιδιώκει:
«Η μελέτη προβάλει την πρόταση συγκεκριμένων παρεμβάσεων που αποσκοπούν στην περιβαλλοντική και αισθητική βελτίωση του χώρου. Στόχος είναι η διαμόρφωση του χώρου να ενισχύει την ταυτότητα του.» (βλ. pdf «TEXNIKH ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΣΙΝΟΥ», σελ. 10). Οι προτεινόμενες παρεμβάσεις δεν ενισχύουν σε καμία περίπτωση την ταυτότητα του, αντιθέτως την αλλοιώνουν δραστικά.
Και είναι πραγματικά άξιον απορίας τι έχει αλλάξει τόσο δραστικά στο Πάρκο Γεωργιάδη από το 2016 ως το 2017 που να επιβάλλει «αναβάθμιση» με προϋπολογισμό 1.000.000€. Γιατί το καλοκαίρι του 2016 το πάρκο μας βαθμολογήθηκε (με 9,7 στα 10) από 4.500 πολίτες σαν ένας από τους 10 καλύτερους αστικούς χώρους πρασίνου, ανάμεσα σε άλλους 887 χώρους σε 89 πόλεις της Ελλάδας, ωθώντας τη Λότζια να ανακοινώσει με καμάρι ότι «οι ενέργειες της δημοτικής Αρχής για αναβάθμιση των χώρων πρασίνου, σε συνδυασμό με την συνειδητοποιημένη συμπεριφορά των πολιτών που προστατεύουν τους χώρους αυτούς, αναγνωρίζονται και επιβραβεύονται από το κοινωνικό σύνολο» (link για έρευνα WWF).
Εύλογα είναι λοιπόν τα ερωτήματα που προκύπτουν για την αναγκαιότητα και το εύλογο του κόστους του έργου, για το αν είναι είναι δηλαδή ζητούμενο να «αναβαθμιστεί» με αυτό τον τρόπο το πάρκο και για το πόσα πια χρήματα χρειάζονται για αυτό το σκοπό, τη στιγμή που είναι ήδη λειτουργικό , επισκέψιμο και ιδιαίτερα αγαπητό από την τοπική κοινωνία.
